Burasıda iKiMiZiN dünyası- AuSSie&AşKı

Aslında Bir Ben Sevdim Seni
aslında hiç kimse sevmedi
bir ben sevdim seni
severmiş gibi değil
kana kana sevdim seni
tıka basa sevdim
dolu dolu sevdim

aslında kimse sevmedi seni
sevmekten çekindi
oysa ben
yana yana sevdim seni
bile bile sevdim
aklımdan zorun var gibi
aklıma silah dayanmışcasına
mecburmuş gibi
ve başka çarem yokmuşcasına
bir ben sevdim seni
 




günaydın güzel bir güne herkezlere günaydın
dünya sana günaydın

doğa sana günaydın gök yüzü sana günaydın
neşe ve sağlıkla herkeze günaydın
 
Ertelenmiş Dünler

Bir parçam seninle gider hep
Bir parçam geceyle savrulsa da

Senin yokluğunda sardım
Bu gece gibi nice geceleri
Ve öyle asidir ki karanlıklar
Dur durak bilmez sessizlikleriyle
Bir ermiş kadar bilir yokluğun
Bu gecelerde kurşuna dizileceğimi

Gece susar ay değişir
Buruk bir tat olur gülümseme
Uzak hayallerde kalır
Umuda adadığım yeminler
Bir değirmen gibi döner zaman
Sevda adına kahır öğüterek

Hayallerim şimdi
Ömür boyu hapisle yargılanıyor
Şimdi aykırı bir çığlık dudaklarımda
Ertelenmiş dünlerden kalma
Vurgun yemiş yerlerimi
Kanatarak düşüyorum sonsuzluğa
Kan revan içinde gözlerim kan revan
Geride ölümün bitmez tükenmez çağrısı
“Yarın yok” diyor “yarın yok”

Düşün ki anlamsız günler içindeyim
Kendimi arayıp duruyorum belirsizliklerde
Öncelerim sonralarıma hiç benzemiyor
Düşün ki yokluğun öfkesine verilmişim
Satılmışım kahır tüccarlarına
Düşün ki hüzne malzeme olmuşum
Ayıklanmış bütün güzellikler
Mürekkebe bulaşmayan kelimeler
Söze dökülmeyen cümleler
Her soru işaretinin noktasına konmuşum
Virgüller yakarışlarım olmuş
Ünlem işaretleri susmayı öğretirken

Bu devran kime kalmış devletlim
Düşün ki
Kim okumuş kim yaşamış aşk masallarını
Duymasan da çırpınan kalbinde
Sevdanın yalanlığını
Düşün ki düşün ki

Ölümüne severmişiz de öldüresiye kadar da uğraşırmışız

(Ölümüne severiz, öldüresiye kadar da uğraşırız)
 
Bırak ki Gidebileyim!

Hadi ayrılalım! Öyle laftan değil, gerçekten ayrılalım çünkü bu var ve yok arası duran
aşkımız beni öldürüyor.


Bırak ki Gidebileyim!
Böyle yaşamak çok zor! Yüreğimle kavga etmekten yorgunum. Seni sensiz sevebilirim, bununla baş etmek mümkün. Bir
kılıf uydururum içimde, seni uzaklarda sayarım. Birini yokken de sevebilirim.

Sen ve ben arasında sürüp giden tatsızlığın ise, katlanılabilir yanı yok. Seviyorsak, seviyoruzdur. Sevmiyorsak, zaten neden yan yana olalım? Bizimki ne cennet, ne cehennem, araftayız!Hiçbir yere ait değilmiş gibi hissediyorum. Sonsuz karanlıkta beklemek gibi.. Ve neyi beklediğini bilmeden durmak, nasıl bir işkencedir, anlayamazsın!

Ne sana aidim, ne sensizim; ne benimsin, ne değilsin! O zaman biz neyiz?

Hem varlığın yüzünden adım atamıyorum, hem yokluğundan boğuluyorum. Bir yabancının gülümsemesine kanmak istesem, aklımdasın. Hoyrat ve anlamsız bir sevişmede kaybedebilirim seni ama kitabıma uymuyor. Seninle nefes nefese yaşanacak bir geceye de kayıyor aklım; gel gör ki, o vakitlerde sen yoksun!

Ne zaman senden vazgeçsem, bıraksam ipin ucunu, ne olacaksa olsun desem; hissediyorsun sanki, elinde bir demet çiçekle çıkıp geliyorsun.

Benim gönlüm sana dünden teşne, her geldiğinde yine suya düşüyor yeni bir hayata başlama hayali. Ve ne acı ki, bu yıllardır böyle sürüp gidiyor.

Beni sevdiğini söylüyorsun, o zaman bırak beni! Bırak ki, gidebileyim. Artık bıçak kemiğe dayandı. Ya izin vereceksin, yüz yüze bakabilir halimiz varken bitireceğim; ya bir gün öyle gideceğim ki, kendimi senle tüketeceğim.

Senle ben, adımız her ne ise, her ne olmuşsak şunca yıl içinde, eskidik! Artık anlamamız gerekiyor, biz bir alışkanlığın devamıyız. Hani çok tuttuğu için seri halinde çekilen filmler var ya, onlar gibi, üçüncüden sonra çok sevimsiziz. Seninle bir zamanlar efsaneydik, şimdi sıradan bir hikayeyiz. Bırak ki, gidebileyim. Gideyim ki, yüreğimde sana ait o sihri yaşatmaya devam edeyim….
 
Ne güzel şey seni seviyorum demek
Sevdiğini söyleyebilmek ne güzel
Her baharda gece gündüz her saniye
Seni seviyorum
Seni seviyorum
Seviyorum seni diyebilmek ne güzel

Bir kere sevdaya tutulmayagör
Ateşlere yandığının resmidir
Aşık dediğin mecnun misali kör
Ne bilsin alemde ne mevsimidir

Çünküsü yok nedeni yok sevmenin
Zamanı hiç yok, dakikalar zaman üstü
Utangaç bir gecenin kucağında
Yağmurlar vuruyor pencereme
Aşkın vuruyor kalbimin kıyılarına
Gecenin bu çıldırtan yalnızlığında
Aşkın ayak seslerinin duyuyorum yüreğimde
Ve hasretin içimde
Seni seviyorum
Sesinin duymak istiyorum uyumadan önce
Sabahlara kadar konuşmak
Hiç kapatmamak telefonu
Aynı düşlere uyumak sonra
Ve uyanmak aynı güneşe

Bir kere sevdaya tutulmayagör
Ateşlere yandığının resmidir
Aşık dediğin mecnun misali kör
Ne bilsin alemde ne mevsimidir

Daha bir güzelleştim son günlerde
Gözlerimin içi parlıyor
Kabıma sığdıramıyorum aşkı
Gülmek geliyor içimden
Sokaklarda koşar adım yürümek
Tanıdık tanımadık herkese selam vermek
Merhaba ülkemin güzel insanları
Hepinize hepinize merhaba
Sizi de seviyorum
Yağmuru, denizi, kokusunu toprağın
Gökmavisinde güvercinleri, martıları
Dağ eteklerinde gelincikleri seviyorum ateş kırmızısı
Bin dallılarıyla köy kızlarını
Ve elleri hamur kokan anaları
Hepsini sende seviyorum
Seni seviyorum
Bir kenara mahsun çekilen içim
Yemeden içmeden kesilen içim
Sensiz&yarsız uykuyu haram bilen için
Ayrılık ölümün diğer ismidir

Senin sevdiğin gibi topluyorum saçlarımı
Siyah kazağımı daha çok yakıştırıyorum kendime
Ve daha çok seviyorum limonlu çayı
Senin sevdiğin herşeyi seviyorum
Türkülerini memleketinin
Feneri ve kara kartalı senin için
Davamızı ve şiiri sende seviyorum
Seni seviyorum
İyi ki doğdun
İyi ki varsın
Doğum günün kutlu olsun
Seni çok seviyorum
Seni çok seviyorum

Yaşamaksa seni sevmek
Ben hiç ölmedim
Seni seviyorum
 
Rüyalarım var uyanmak istemediğim...
Düşlerim var her seferinde elimden düşürüp kırıverdiğim...
Kabuslarım var hıçkırıklarımla uyanıp kendime kapanıverdiğim...
Ve sen varsın ne hissettiğimi anlamadığım bilemediğim...

Her seferinde aynı yere sana dönüyorum. Seni her seferinde başka kollarda buluyorum.
Saçımı okşamıyor kabuslarımdan uyandığımda beni teselli etmiyor aşkım demiyorsun!
Yalnızca “seni seviyorum” diyorsun. Bu ne kadar doğru bunu bile bilmiyorum.
Unutmadan dostluğumuz var bir de. Dostluk dediğimiz ise bizi birbirimize bağlayan bir yağlı urgan...
Canımızı acıtan ama yinede öldürmeyen yaşatan...
Sığındığımız ve bahanelerle birbirmize koşmamızı sağlayan koca bir yalan!!!

Neden bu urganı çıkarmıyorum boynumdan? Seni niye çıkarmıyorum
çıkaramıyorum aklımdan?