gulsa199
Hamiş Melek
buda benim günlüğüm ......
bu mudur günlük herşey hayat ben hayatın darbesini doğarken yaşayanlardanım aslında neredeyshiç mutlu olmamışım ama gel gelelim insanlar beni hep mutlu görmüşler nasıl yapıyorum yaada yapıyodum sert bir kaya gibi hatta duygusuz gibi durmayı bilmiyorum ama artık yapamıyorum yüzüme gülücük mutlu kız maskesini takamıyorum suratım çok düştü biliyorum babam hep derdi ben ölünce kimse sahip çıkmaz diye inanmazdım günlük babam aslında 8 yaşında eniştesi babannemi dedemi halamı hatta halamın karnında doğmak üzere olan ufacık bir bebeği gözünün önünde tüfekle vurmuşş haliyle babam saklanmışş öyle kurtulmuşş ama çok içerdi annemi çok dövmüşş parmagını bile kırmışş ama yufka kalpliydi bir bana kıyamazdı karşısında durdugumda gözleri dolardı hemen 14 yasımda öldü gitti ve bıraktı beni be günlük oysa söz vermişti hala alışamadım canım acıyorr o haklı çıktı ama o öldü kimse sahip çıkmadı herkes sırtını döndü annem bile şimdi düşünüyorumda anlatamıycagım ne kadar çok şey çekmişim oysa en çok zorumada aç kaldığımız günler değil bir gün işten geldiğimde baktıgım kardeşlerimden kız kardeşim dikildide 5 yasındaydı sende kalp yokmu neden hiç umursamıyor gibi duruyorsun demişti işte o oturdu tam sol yanıma ama diyemedim sustum oysa çok ağlamama ragmen hep kaya gibi durdum tek hatam bumuydu şimdi sözde herşey çok güzel ama kafam çok karışık kime güvencem güvendiğim insanlardan bu kadar darbe yemişken mi hayır güvenemem ben tek geldim hep tektim derler ya hayatımı yazsam roman olur diye ah ben yazsam kaç roman olurr ama artık kaya gibi duramıyorum sertliğim günden güne iiyice kaybediyorum yardım et bana günlük sanırım canım acıyor kendimi koca okyanusta tek başına ilerleyen bir sandal olarak görüyorum bu kadar güçlü olamam artık olamıyorum rüzgar hep savuruyor ve korkuyorumm artık duraamıyorum rüzgara karşı insanlar hep kalbimi kırıyor sonra gülüp geçiyor oluyorum ama gülüp geçiyorum belli etmemeye çalışıyorum içimdeki yaralar büyüdükçe büyüyor kimse farkında değil ama kocaman oluyorlar bazen isyan edesim geliyor ama sonra yine yine susuyorumm içime atıyorum suskunluğum insanlara komik geliyor dalga geçen bile oluyor oysa ben kendime saygımdan susuyorum başlarsam susmam günlük susamam kırarım kalplerini sessizliğimde çığlıklarım saklı benim birde kimse olmadığındaki göz yaşlarımm iiyiki varsınn günlükkk artık hiç bir şey düşünemiyorum karar veremiyorum hayatım bir oyun etrafımdakiler oyuncu bense bu filimde yönetmenim ama yönetemiyorum artık sessizliğin asi kızı yoruldu günlük yoruldummmm......