Bir kelebeğin kalbinden gördüklerim

Bir kelebeğin kalbinden gördüklerim...
korkusuzca daldırmışken avuçlarımı sevdanın közüne
tutuşmuştu ayak uçlarım usulca...
farkında olamadığım sendin aslında,
uçurumun kenarına tüneyen kanatsız bir kuş gibi
sonsuzluğa açmıştım gözlerimi,
boşluğa çizilen bu harita
parmak uçlarımdan sana açılan bir labirentti
yaşamak acısı bana yetti
ruhumu çarmıha geren yalnızlıkta.
karanlığı soyuyordum gözbebeklerinden
seni andıkça bir tuhaf oluyordum
anlıyordum, tek beden yetermiş
aşkın körelttiği bir bıçağın sırtında yeşeren iki yüreğe
sukunetin kadehinden sevdayı yudumlamak için
yaşamaya bile değermiş,
ama baharı kim hapsetti pandoranın kutusuna
...ve kim çaldı gözyaşlarımı sessizce
yakarışımın ellerini kesen cellat,
beni de gömecek miydi ölümün avlusuna, , ?
vadilerine susuzluk şırınga edilmiş bir resmin
vahalarında tutsak kaldığım günden beri,
yavaşça siliniyordu kalbimin duvarlarından ismin
aşamıyordum engelleri,
bir kelebeğin kalbinde çözülüyordum
hissediyordum bir anın ne kadar uzun olduğunu
emiyordum yalnızlıklarını bütün kozaların
bitmeyen bir şarkıda neyin yanlış olduğunu
vücudumun son zerresi tükendiğinde anlıyordum.
korkusuzca daldırmışken avuçlarımı sevdanın közüne
tutuşmuştu ayak uçlarım usulca...
farkında olamadığım sendin aslında,
uçurumun kenarına tüneyen kanatsız bir kuş gibi
sonsuzluğa açmıştım gözlerimi,
boşluğa çizilen bu harita
parmak uçlarımdan sana açılan bir labirentti
yaşamak acısı bana yetti
ruhumu çarmıha geren yalnızlıkta.
karanlığı soyuyordum gözbebeklerinden
seni andıkça bir tuhaf oluyordum
anlıyordum, tek beden yetermiş
aşkın körelttiği bir bıçağın sırtında yeşeren iki yüreğe
sukunetin kadehinden sevdayı yudumlamak için
yaşamaya bile değermiş,
ama baharı kim hapsetti pandoranın kutusuna
...ve kim çaldı gözyaşlarımı sessizce
yakarışımın ellerini kesen cellat,
beni de gömecek miydi ölümün avlusuna, , ?
vadilerine susuzluk şırınga edilmiş bir resmin
vahalarında tutsak kaldığım günden beri,
yavaşça siliniyordu kalbimin duvarlarından ismin
aşamıyordum engelleri,
bir kelebeğin kalbinde çözülüyordum
hissediyordum bir anın ne kadar uzun olduğunu
emiyordum yalnızlıklarını bütün kozaların
bitmeyen bir şarkıda neyin yanlış olduğunu
vücudumun son zerresi tükendiğinde anlıyordum.