bir doğum hikayesi
gebelik hikayeleri doğum hikayesi erken doğum hikayeleri gebelikte nst çekimi hamilelikte nst çekimi
Kizimiz; Mukaddes Merve'mize kavusmamiz cok uzun surdu. 6 ay once yasadigim talihsiz dusukten sonra; bir daha hic hamile kalamayacagimi dusundugum zamanda birden bire giriverdi hayatimiza.
15 Ocak 2007 saat 15 civarinda o kucucuk test cubugunda gordugum 2 cizgi hayatim boyunca gorup gorebilecegim en guzel iki cizgiydi. O iki cizgi tipki esimle benim gibi yan yanaydi. Ve hayatimiza katilacak guzelligi mujdeliyordu.
O'nu ultrasonda ilk gorusumuz, kalp atisini duyusumuz, el-ayak tomurcuklarini gorusumuz, cinsiyetini ogrenmemiz, stresli bekleyislerden sonra iyi sonuclarini aldigimiz testlerimiz, erken dogum ihtimali hepsi ayri birer heyacan oldu.
Bu arada gunler birbirini kovaladi. Erken dogmasin diye dua ettigim kizim 39+'li haftaya gelmemize ragmen dogmadi. Bu seferde; dogmayacak, miadi gececek, bir sorun cikacak diye korkmaya, Allah onu bize bagislasin diye dua etmeye basladim. Kafam dagilsin diye ise gitmeye devam ediyordum ama her gun sen daha dogurmadin diye soran kisiler yuzunden moralim daha da bozuluyordu.
39+5. gunumuz her zaman ki gibi basladi. Rutin, sIkici bir gundu iste. Oglene dogru ise gittim. Birkac saat sonra kendimi iyi hissetmemeye basladim ama kimseye de bir sey caktirmiyordum. Sanci vardi ama ben emin olamamistim cunku. 16'dan sonra sancilarin uzun araliklarla da olsa duzenli oldugunu fark ettim. Once saatte bir sonra yarim saatte bir seklinde aksami ettim. Aksam annemlerde yemek yedik ama bu arada benim sancilar 15 dakikada bir gelmeye basladigi icin yemek beni yedi ben mi yemegi yedim anlamadim.
Saat 20..30 gibi eve geldik. Ahmet'e soyledim durumu. Cok sasirdi O'na bile soylememistim cunku.
24'e kadar zor dayandim ve doktorumu aradim. Bir saat daha takip et ve beni ara dedi. Hayatimin en uzun bir saatlerinden biriydi. 1 saatin sonunda doktorumu aradim tekrar, kizimin hareketlerinin devam ettigini ama sancilarin 10-15 dakikada bir geldigini soyledim. Evet bu gece dogum olacak gibi gorunuyor ama henuz vaktimiz var telas etme dedi.
Rabbim isteyen herkese hayirli saglikli evlat nasip etsin diye dua ettim. Sancilar sirasinda edilen dualar kabul olurmus ya. Sonra kalktim dusa girdim. Ve nisanim geldi. Gozlerime inanamadim. O ana kadar nispeten sakinken elim ayagim birbirine dolandi. Dustan nasil ciktim bilmiyorum. Tekrar doktorumu aradim. Hastaneye git seni nst'ye baglasinlar oradan bilgi alacagim bende dedi. Saat 02'de heyecanla gittik hastaneye.
Yolda giderken huzun vardi bende, birazda korku. Sanki dogmasa daha mutlu olacaktim. Dogumdan degil de sonrasindan korkuyordum. Nasil anne olacagim. Hastaneye vardigimizda durumumu anlattik. Once muayene aldilar beni; kizim yeterince asagida degildi ve acilma yoktu. Sonra Nst'ye baglandim sancilar 10 dakikada bir cikti. Ebe suanda yapilacak bir sey yok. Bu verilerle doguma henuz var, isterseniz burada bekleyin isterseniz evde dediler. Hastanede beklemek istemedigim icin kos kos eve donduk.
Eve geldik ama sancilar sIklasmaya basladi. 1.5 saat zor dayandim. Tekrar doktorumu aradik. O da tamam hastaneye gidin bende geliyorum dedi.
Hastaneye vardigimiz da saat 04 55'ti. Doktorum gelmis, giyinmis bizi bekliyordu. Onu gorunce rahatladim.
Beni muayene odasina aldilar. Sancilar 3 dakikada bir geliyordu, artik yurumekte bile zorlaniyordum. Muayene sonucunda 2 cm acilmam oldugu soylendi. Birkac saate kadar kizima kavusacaktim.
Doktorum sanci siddetin 120 iyi dayaniyorsun ama seni daha fazla yormayacagim hadi epidurali takalim dedi. Bu arada acilma 3 cm olmustu.
Hastabakici geldi. Onluk giydirdi. Lavman yapmak uzere lavaboya gectik. Lavman sirasinda biraz canim acidi ama sancilar daha gucluydu. Tekerlekli sandalyeye koyup dogumhaneye aldilar. Dogum masasina oturtular. Anestezi uzmani geldi. Yapacaklarini anlatti. Basimi one egip kambur durmami, islem sirasinda kipirdamamami soyledi. Tam katateri takacagi yeri uyusturmak icin igne yaparken kipirdadim. Can havliyle Allah dedim. Allahlik bisi yok biraz sabit kal hemen biticek dedi. 🙂
Gercekten bir dakika sonra saat 05.45'te bitmisti islem. Dogum masasina yatirildim. Belime gelen soguk siviyi hissediyordum. Elimden serum baglandi. Nst takildi, sancilar tam gaz gelmeye devam ediyordu. Sonra gucu azalmaya basladi sancilarin. 5 dakika sonra hic hissetmiyordum. Dogumu hizlandirmak icin bir cubukla keseyi patlatti. Sicaklik hissettim sadece. Kizima bir sey olmaz mi susuz kalirsa dedim. Olmaz dediler g
Acilmam ve sancilar odada takip edilecekti. Doktorumda odada bizimle birlikte beklemeye basladi. O kadar iyi hissediyordum kendimi.
7'ye dogru acilmam 6 cm olmustu. Biraz daha anestezik madde enjekte edildi ve cocuk doktoruna haber verildi. Cok az vaktimiz kalmisti. Kizimla ic ice gecirdigim son dakikalar...
Son kez dogumhaneye alindim. Bacaklarim uyusmustu iyice. Hastabakici tarafindan masaya yatirildim. Acilma 9 cm olmustu. Titriyordum. Ben titredikce doktorum korkma diyordu. Korkmuyorum ki dedim. Niye titriyorsun o zaman dedi. Soguk degil ama sanirim heyecandan dedim. Epiduralden de olabilir dedi. Yesil ameliyat kiyafetleri icinde Ahmet girdi iceriye. Onu gormek o kadar iyi geldi ki. Elimi tuttu. Optu.. Bu arada saat yedi bucugu geciyordu. Hazirlamaya basladilar beni. Doktorum evet basliyoruz dedi. Ahmet'i kamera cekimi icin durmasi gereken yere aldilar.
Sancilar geldiginde derin nefes al ve ikin dedi doktorum.. Sancilari hissetmiyorum ki dedim. Ben sana soyleyecegim dedi. Az sonra evet derin nefes al ve guclu bir sekilde ikin dedi. Dedigini yaptim. Birkac ikinmadan sonra nefes kacirdigimi farkettik. Oysa ki kursta hic nefes vermeden bunu yapmam gerektigi soylenmisti. Buna ragmen gayet iyisin dedi doktorum. Ikinmalar sirasinda taclanma denen olay gerceklesmis. Bunu duyunca iyice heyecanlandim. Cok az kalmisti. Bir kez daha ikindim bu sefer daha guclu ve nefes kacirmadan. Ebede karnimdan hafifce bastirdi. O anda inanilmaz bir rahatlik hissettim. Bir baktim kizim doktorumun ellerinde. Ciglik cigliga.. Hemen saate baktim. 07 55.
Cocuk doktoru ilk muayenesini yapmaya basladi. Bu arada bende biraz yirtilma oldugu icin doktorum birkac dikis atiyordu. Ben hicbir sey hissetmiyordum. Hipnoz vaziyette kizima bakiyordum. Kucucuk, pembe ve sisti. Findik gibi bir burun, kucucuk gozler, yumruk halinde eller, avaz avaz bagiran pespembe bir agiz...
Apgar skorunu sordum. Nasil oldu da unutmadim o anda hayret. 10 dediler. Temizlenip, muayenesi bittikten sonra getirdiler. Optummmm.
Teni o kadar yumusak, kokusu o kadar guzeldi ki. Su anda yazarken bile burnum sizliyor, gozum doluyor. Keske bu kokuyu da kaydedebilseydik.
Kizimi karnima yatirip odamiza goturduler. Tuy gibiydi.
Uzun yoldan geldi tabi butun gun uyudu. Hic emmedi nerdeyse. Ama sonra butun gece agladi yavrum. Emziriyordum ama henuz sut olmadigi icin acti. Doktoru emzirmeye devam dedi. Az da olsa kolostrum geldi. Azicik emiyor yorulup birakiyordu. Sabah oldu kontrollerimiz yapilip taburcu olduk.
Uc kisilik aile olarak yeni hayatimiza basladik.
Bebek bakimi cok zor, cok yorucu, ama karni doyup, alti temiz yatagina yatirdiginda butun yorgunluk ucup gidiyor. Hele birde biraz daha zaman gecip gulucuklerle tesekkur ettiginde...
Son soz-1: Dogumhaneye girdikten yaklasIk 15 dakika sonra hicbir agri hissetmeden 2850 gr ve 48 cm olarak kizim dogdu. Bu kadar kolay olacagini hic tahmin etmemistim. Epidural bence bilimin kadinlara armagani. Manisi olmayan herkese tavsiye ederim.
Sevgiler...
Hatice + Mukaddes Mervemiz
Kizimiz; Mukaddes Merve'mize kavusmamiz cok uzun surdu. 6 ay once yasadigim talihsiz dusukten sonra; bir daha hic hamile kalamayacagimi dusundugum zamanda birden bire giriverdi hayatimiza.
15 Ocak 2007 saat 15 civarinda o kucucuk test cubugunda gordugum 2 cizgi hayatim boyunca gorup gorebilecegim en guzel iki cizgiydi. O iki cizgi tipki esimle benim gibi yan yanaydi. Ve hayatimiza katilacak guzelligi mujdeliyordu.
O'nu ultrasonda ilk gorusumuz, kalp atisini duyusumuz, el-ayak tomurcuklarini gorusumuz, cinsiyetini ogrenmemiz, stresli bekleyislerden sonra iyi sonuclarini aldigimiz testlerimiz, erken dogum ihtimali hepsi ayri birer heyacan oldu.
Bu arada gunler birbirini kovaladi. Erken dogmasin diye dua ettigim kizim 39+'li haftaya gelmemize ragmen dogmadi. Bu seferde; dogmayacak, miadi gececek, bir sorun cikacak diye korkmaya, Allah onu bize bagislasin diye dua etmeye basladim. Kafam dagilsin diye ise gitmeye devam ediyordum ama her gun sen daha dogurmadin diye soran kisiler yuzunden moralim daha da bozuluyordu.
39+5. gunumuz her zaman ki gibi basladi. Rutin, sIkici bir gundu iste. Oglene dogru ise gittim. Birkac saat sonra kendimi iyi hissetmemeye basladim ama kimseye de bir sey caktirmiyordum. Sanci vardi ama ben emin olamamistim cunku. 16'dan sonra sancilarin uzun araliklarla da olsa duzenli oldugunu fark ettim. Once saatte bir sonra yarim saatte bir seklinde aksami ettim. Aksam annemlerde yemek yedik ama bu arada benim sancilar 15 dakikada bir gelmeye basladigi icin yemek beni yedi ben mi yemegi yedim anlamadim.
Saat 20..30 gibi eve geldik. Ahmet'e soyledim durumu. Cok sasirdi O'na bile soylememistim cunku.
24'e kadar zor dayandim ve doktorumu aradim. Bir saat daha takip et ve beni ara dedi. Hayatimin en uzun bir saatlerinden biriydi. 1 saatin sonunda doktorumu aradim tekrar, kizimin hareketlerinin devam ettigini ama sancilarin 10-15 dakikada bir geldigini soyledim. Evet bu gece dogum olacak gibi gorunuyor ama henuz vaktimiz var telas etme dedi.
Rabbim isteyen herkese hayirli saglikli evlat nasip etsin diye dua ettim. Sancilar sirasinda edilen dualar kabul olurmus ya. Sonra kalktim dusa girdim. Ve nisanim geldi. Gozlerime inanamadim. O ana kadar nispeten sakinken elim ayagim birbirine dolandi. Dustan nasil ciktim bilmiyorum. Tekrar doktorumu aradim. Hastaneye git seni nst'ye baglasinlar oradan bilgi alacagim bende dedi. Saat 02'de heyecanla gittik hastaneye.
Yolda giderken huzun vardi bende, birazda korku. Sanki dogmasa daha mutlu olacaktim. Dogumdan degil de sonrasindan korkuyordum. Nasil anne olacagim. Hastaneye vardigimizda durumumu anlattik. Once muayene aldilar beni; kizim yeterince asagida degildi ve acilma yoktu. Sonra Nst'ye baglandim sancilar 10 dakikada bir cikti. Ebe suanda yapilacak bir sey yok. Bu verilerle doguma henuz var, isterseniz burada bekleyin isterseniz evde dediler. Hastanede beklemek istemedigim icin kos kos eve donduk.
Eve geldik ama sancilar sIklasmaya basladi. 1.5 saat zor dayandim. Tekrar doktorumu aradik. O da tamam hastaneye gidin bende geliyorum dedi.
Hastaneye vardigimiz da saat 04 55'ti. Doktorum gelmis, giyinmis bizi bekliyordu. Onu gorunce rahatladim.
Beni muayene odasina aldilar. Sancilar 3 dakikada bir geliyordu, artik yurumekte bile zorlaniyordum. Muayene sonucunda 2 cm acilmam oldugu soylendi. Birkac saate kadar kizima kavusacaktim.
Doktorum sanci siddetin 120 iyi dayaniyorsun ama seni daha fazla yormayacagim hadi epidurali takalim dedi. Bu arada acilma 3 cm olmustu.
Hastabakici geldi. Onluk giydirdi. Lavman yapmak uzere lavaboya gectik. Lavman sirasinda biraz canim acidi ama sancilar daha gucluydu. Tekerlekli sandalyeye koyup dogumhaneye aldilar. Dogum masasina oturtular. Anestezi uzmani geldi. Yapacaklarini anlatti. Basimi one egip kambur durmami, islem sirasinda kipirdamamami soyledi. Tam katateri takacagi yeri uyusturmak icin igne yaparken kipirdadim. Can havliyle Allah dedim. Allahlik bisi yok biraz sabit kal hemen biticek dedi. 🙂
Gercekten bir dakika sonra saat 05.45'te bitmisti islem. Dogum masasina yatirildim. Belime gelen soguk siviyi hissediyordum. Elimden serum baglandi. Nst takildi, sancilar tam gaz gelmeye devam ediyordu. Sonra gucu azalmaya basladi sancilarin. 5 dakika sonra hic hissetmiyordum. Dogumu hizlandirmak icin bir cubukla keseyi patlatti. Sicaklik hissettim sadece. Kizima bir sey olmaz mi susuz kalirsa dedim. Olmaz dediler g
Acilmam ve sancilar odada takip edilecekti. Doktorumda odada bizimle birlikte beklemeye basladi. O kadar iyi hissediyordum kendimi.
7'ye dogru acilmam 6 cm olmustu. Biraz daha anestezik madde enjekte edildi ve cocuk doktoruna haber verildi. Cok az vaktimiz kalmisti. Kizimla ic ice gecirdigim son dakikalar...
Son kez dogumhaneye alindim. Bacaklarim uyusmustu iyice. Hastabakici tarafindan masaya yatirildim. Acilma 9 cm olmustu. Titriyordum. Ben titredikce doktorum korkma diyordu. Korkmuyorum ki dedim. Niye titriyorsun o zaman dedi. Soguk degil ama sanirim heyecandan dedim. Epiduralden de olabilir dedi. Yesil ameliyat kiyafetleri icinde Ahmet girdi iceriye. Onu gormek o kadar iyi geldi ki. Elimi tuttu. Optu.. Bu arada saat yedi bucugu geciyordu. Hazirlamaya basladilar beni. Doktorum evet basliyoruz dedi. Ahmet'i kamera cekimi icin durmasi gereken yere aldilar.
Sancilar geldiginde derin nefes al ve ikin dedi doktorum.. Sancilari hissetmiyorum ki dedim. Ben sana soyleyecegim dedi. Az sonra evet derin nefes al ve guclu bir sekilde ikin dedi. Dedigini yaptim. Birkac ikinmadan sonra nefes kacirdigimi farkettik. Oysa ki kursta hic nefes vermeden bunu yapmam gerektigi soylenmisti. Buna ragmen gayet iyisin dedi doktorum. Ikinmalar sirasinda taclanma denen olay gerceklesmis. Bunu duyunca iyice heyecanlandim. Cok az kalmisti. Bir kez daha ikindim bu sefer daha guclu ve nefes kacirmadan. Ebede karnimdan hafifce bastirdi. O anda inanilmaz bir rahatlik hissettim. Bir baktim kizim doktorumun ellerinde. Ciglik cigliga.. Hemen saate baktim. 07 55.
Cocuk doktoru ilk muayenesini yapmaya basladi. Bu arada bende biraz yirtilma oldugu icin doktorum birkac dikis atiyordu. Ben hicbir sey hissetmiyordum. Hipnoz vaziyette kizima bakiyordum. Kucucuk, pembe ve sisti. Findik gibi bir burun, kucucuk gozler, yumruk halinde eller, avaz avaz bagiran pespembe bir agiz...
Apgar skorunu sordum. Nasil oldu da unutmadim o anda hayret. 10 dediler. Temizlenip, muayenesi bittikten sonra getirdiler. Optummmm.
Teni o kadar yumusak, kokusu o kadar guzeldi ki. Su anda yazarken bile burnum sizliyor, gozum doluyor. Keske bu kokuyu da kaydedebilseydik.
Kizimi karnima yatirip odamiza goturduler. Tuy gibiydi.
Uzun yoldan geldi tabi butun gun uyudu. Hic emmedi nerdeyse. Ama sonra butun gece agladi yavrum. Emziriyordum ama henuz sut olmadigi icin acti. Doktoru emzirmeye devam dedi. Az da olsa kolostrum geldi. Azicik emiyor yorulup birakiyordu. Sabah oldu kontrollerimiz yapilip taburcu olduk.
Uc kisilik aile olarak yeni hayatimiza basladik.
Bebek bakimi cok zor, cok yorucu, ama karni doyup, alti temiz yatagina yatirdiginda butun yorgunluk ucup gidiyor. Hele birde biraz daha zaman gecip gulucuklerle tesekkur ettiginde...
Son soz-1: Dogumhaneye girdikten yaklasIk 15 dakika sonra hicbir agri hissetmeden 2850 gr ve 48 cm olarak kizim dogdu. Bu kadar kolay olacagini hic tahmin etmemistim. Epidural bence bilimin kadinlara armagani. Manisi olmayan herkese tavsiye ederim.
Sevgiler...
Hatice + Mukaddes Mervemiz
