T
TİTAN
Forum Okuru
Bebek Ayakkabıları Nasıl Olmalı ?
bebek ayakkabıları bebek ayakkabıları nasıl olmalı bebek ayakkabısı bebek ayakkabısı nasıl olmalı ile ilgili bilgiler burada melekler. Bebeklerin ilk adımlarını atmaya başladığı o heyecanlı günlerde anne babalar bebek ayakkabısı arayışına girerler. 🙂 İlk adım ayakkabısı da denilen birbirinden şık ve sevimli bebek ayakkabısı modelleri hemen her çocuk mağazasında bulunur. Yalnız anne baba olarak, bebek ayakkabısı nasıl olmalı bilmeliyiz. Sırf şekli modeli hoşumuza gitti diye her ayakkabıyı bebeğimize giydirmemeliyiz. Peki bebek ayakkabıları nasıl olmalı ? Makalemizde uzun uzun bu sorunun cevabını bulacaksınız melekler 🙂
Öncelikle bebek ayaklarının , yağ dokusundan zengin ve bu sebeple tombul olduğunu söyleyelim. Bebek ayaklarının, hareketlerini kısıtlı olması, görünüşünün fasulye gibi olması, bize bebeğin anne karnında sıkıştığını ve gelişimsel kalça problemlerinin de beraber olabileceğini düşündürür.
Ayak problemin çoğu, kendiliğinden düzelir. Bazı deformiteleri düzeltmek için alçılamalar gerekir.
Bebek ayaklarının şeklini belirleyen en önemli etken, genetik özelliklerdir.yine , genetik geçişli bağ dokusu gevşekliği sonucu,kemikleri ve eklemleri birbirine bağlayan bağlar normalden biraz daha esnek olduğu için, çocuğunuz yere basınca ayağı tamamen yere temas edebilir. Ancak, parmak ucunda durunca ayak çukuru görünür.
Ayak şeklini etkileyen faktörlere gelince; çocukların bacak şekilleri, özelliklede X-bacak, ayaklarının içe doğru yatmasına neden olur. Gerek doğumsa gerekse de edinsel bazı kas ve sinir hastalıkları sonucu ayak şekli etkilenir ve düz taban gibi görünür. Ayaktaki küçük kemikler bazen birbirleriyle tam eklemleşmezler. Kemik veya kıkırdak bağlantılar kalır. Ayak hareketleri kısıtlanır ve ayak çukuru görünmez olur. Çocukların ayak çukurlarının gelişmesi ortalama 10 yaşına kadar sürer. Tabanın düz görünmesi 2-2.5 yaşına kadar olağandır. Erişkinliğe doğru giderek azalır. Bu durum, düz tapanlık ( filexible pesplanus) olarak adlandırılır. Ayak arkının yani ayakta normalde olması gereken çukurların gelişmesi için, çocuğun ayağını sıkıştırmayacak, ön tarafı geniş ayakkabıları giydirilmelidir.
Ayak gelişimini engellemeyecek ayakkabı, içinde özel takviyeler ve kabartılar olan ayakkabı demek değildir. Uzun süreli, kontrollü çalışmalarla, özel imal edilmiş tabanlıkların ve takviyeli ayakkabıların, ayak arklarının gelişimi üzerine hiç etkisi olmadığı ispat edilmiş; hatta çocukluğunda bu tip ayakkabı giyenlerin özgüvenlerinin zayıf ve daha az girişimci kişiler oldukları belirlenmiştir. Eğer çocuk ayağının iç tarafında ağrı, yorgunluk ve gece kramplarından şikayet ediyorsa ayak iç tarafında nasır oluşmuşsa, ayağı rahatlatmak için bazı destekleyici düzenlemeler yapılabilir. Çocuk parmak ucunda dururken ayak çukuru belirmiyorsa, bu oldukça önemli bir bulgudur. Bacak arkasındaki kas kısalmış ve ayağı deforme edici yönde çalışmaya başlamış demektir. Ayağın yakın takibi ve tedavisi gerekir. Ayakların iç kısmının yer yapışması, ailelerin en sık doktora baş vurmalarının sebeplerinin başında gelmektedir. Biz pediatrik ortopedistlerin görevi, çocuğu muayene edip, sorunu belirledikten sonra aileyi ayak gelişimi ve belirlenen problem konusunda aydınlatmaktır. Ebeveynler, çocukların nasıl gözlemleneceği ve ayakkabı seçiminde nelere dikkat edilmesi gereği konusunda eğitilmelidirler. Yukarıda belirtildiği gibi, parmak ucunda yürürken veya dururken, ayak çukurunu gözlemlemek, en önemli noktadır. Çocuk yürüyene kadar ayakkabı, kıyafetin tamamlayıcısıdır. Evde çorapla dolaşabilir.
Düşecek olursa, çocuğun ayakkabı ile ayakta durduğu süre, birkaç saati geçmez. Küçük çocuklar oynarken otururlar ve günün büyük kısmını da uykuda geçirirler. Okul çağında ise, zamanın büyük kısmı yine oturarak geçer. Çocuğun ayakta durduğu sürenin kısalığı göz önünde tutulursa, destekli ayakkabıların neden fayda sağlamayacağı anlaşılacaktır.
Ayakkabı, eldiven gibi ayağı dış etkenlerden koruyan bir araçtır. Çocuklar uygun ayakkabılar hafif, elde katlanabilecek kadar esnek, topuksuz ve ön kısmı ark gelişimini engellemeyecek kadar geniş, parmakların üzerine baskı yapmayacak biçimde yüksek burunlu olmalıdır. Ayakkabı ayağın en uzun parmağından bir parmak kalınlığı kadar büyük olmalıdır. Bu özelliklere sahip her türlü ayakkabı çocuklara rahatlıkla giydirilebilir. Bunların özel yapın veya marka olması gerekli değildir. Klinik şikayeti olan çocuklara koşu ayakkabıları da önerilebilir. Bu ayakkabılar iyi desteklenmiş ve çocuğun zevkle giymesi kabul edilebileceği ayakkabılardır.
Sonuç olarak dikkat etmemiz gereken en önemli nokta, ayakların iç kısmı yere temas eden çocuğumuz, eğer parmak ucunda dururken ayak çukuru belirmiyorsa, konunun uzmanı bir ortopediste danışmanın zamanı gelmiştir.
Çocuklarımız için doğru ayakkabılar; hafif, esnek, ayağı sıkıştırmayan, geniş, parmak kısmı yüksek olanlardır. Özel yapım ayakkabılar ve ayakkabı içi düzenlemelerin kanıtlanmış bir yararı yoktur.
Öncelikle bebek ayaklarının , yağ dokusundan zengin ve bu sebeple tombul olduğunu söyleyelim. Bebek ayaklarının, hareketlerini kısıtlı olması, görünüşünün fasulye gibi olması, bize bebeğin anne karnında sıkıştığını ve gelişimsel kalça problemlerinin de beraber olabileceğini düşündürür.
Ayak problemin çoğu, kendiliğinden düzelir. Bazı deformiteleri düzeltmek için alçılamalar gerekir.
Bebek ayaklarının şeklini belirleyen en önemli etken, genetik özelliklerdir.yine , genetik geçişli bağ dokusu gevşekliği sonucu,kemikleri ve eklemleri birbirine bağlayan bağlar normalden biraz daha esnek olduğu için, çocuğunuz yere basınca ayağı tamamen yere temas edebilir. Ancak, parmak ucunda durunca ayak çukuru görünür.
Ayak şeklini etkileyen faktörlere gelince; çocukların bacak şekilleri, özelliklede X-bacak, ayaklarının içe doğru yatmasına neden olur. Gerek doğumsa gerekse de edinsel bazı kas ve sinir hastalıkları sonucu ayak şekli etkilenir ve düz taban gibi görünür. Ayaktaki küçük kemikler bazen birbirleriyle tam eklemleşmezler. Kemik veya kıkırdak bağlantılar kalır. Ayak hareketleri kısıtlanır ve ayak çukuru görünmez olur. Çocukların ayak çukurlarının gelişmesi ortalama 10 yaşına kadar sürer. Tabanın düz görünmesi 2-2.5 yaşına kadar olağandır. Erişkinliğe doğru giderek azalır. Bu durum, düz tapanlık ( filexible pesplanus) olarak adlandırılır. Ayak arkının yani ayakta normalde olması gereken çukurların gelişmesi için, çocuğun ayağını sıkıştırmayacak, ön tarafı geniş ayakkabıları giydirilmelidir.
Ayak gelişimini engellemeyecek ayakkabı, içinde özel takviyeler ve kabartılar olan ayakkabı demek değildir. Uzun süreli, kontrollü çalışmalarla, özel imal edilmiş tabanlıkların ve takviyeli ayakkabıların, ayak arklarının gelişimi üzerine hiç etkisi olmadığı ispat edilmiş; hatta çocukluğunda bu tip ayakkabı giyenlerin özgüvenlerinin zayıf ve daha az girişimci kişiler oldukları belirlenmiştir. Eğer çocuk ayağının iç tarafında ağrı, yorgunluk ve gece kramplarından şikayet ediyorsa ayak iç tarafında nasır oluşmuşsa, ayağı rahatlatmak için bazı destekleyici düzenlemeler yapılabilir. Çocuk parmak ucunda dururken ayak çukuru belirmiyorsa, bu oldukça önemli bir bulgudur. Bacak arkasındaki kas kısalmış ve ayağı deforme edici yönde çalışmaya başlamış demektir. Ayağın yakın takibi ve tedavisi gerekir. Ayakların iç kısmının yer yapışması, ailelerin en sık doktora baş vurmalarının sebeplerinin başında gelmektedir. Biz pediatrik ortopedistlerin görevi, çocuğu muayene edip, sorunu belirledikten sonra aileyi ayak gelişimi ve belirlenen problem konusunda aydınlatmaktır. Ebeveynler, çocukların nasıl gözlemleneceği ve ayakkabı seçiminde nelere dikkat edilmesi gereği konusunda eğitilmelidirler. Yukarıda belirtildiği gibi, parmak ucunda yürürken veya dururken, ayak çukurunu gözlemlemek, en önemli noktadır. Çocuk yürüyene kadar ayakkabı, kıyafetin tamamlayıcısıdır. Evde çorapla dolaşabilir.
Düşecek olursa, çocuğun ayakkabı ile ayakta durduğu süre, birkaç saati geçmez. Küçük çocuklar oynarken otururlar ve günün büyük kısmını da uykuda geçirirler. Okul çağında ise, zamanın büyük kısmı yine oturarak geçer. Çocuğun ayakta durduğu sürenin kısalığı göz önünde tutulursa, destekli ayakkabıların neden fayda sağlamayacağı anlaşılacaktır.
Ayakkabı, eldiven gibi ayağı dış etkenlerden koruyan bir araçtır. Çocuklar uygun ayakkabılar hafif, elde katlanabilecek kadar esnek, topuksuz ve ön kısmı ark gelişimini engellemeyecek kadar geniş, parmakların üzerine baskı yapmayacak biçimde yüksek burunlu olmalıdır. Ayakkabı ayağın en uzun parmağından bir parmak kalınlığı kadar büyük olmalıdır. Bu özelliklere sahip her türlü ayakkabı çocuklara rahatlıkla giydirilebilir. Bunların özel yapın veya marka olması gerekli değildir. Klinik şikayeti olan çocuklara koşu ayakkabıları da önerilebilir. Bu ayakkabılar iyi desteklenmiş ve çocuğun zevkle giymesi kabul edilebileceği ayakkabılardır.
Sonuç olarak dikkat etmemiz gereken en önemli nokta, ayakların iç kısmı yere temas eden çocuğumuz, eğer parmak ucunda dururken ayak çukuru belirmiyorsa, konunun uzmanı bir ortopediste danışmanın zamanı gelmiştir.
Çocuklarımız için doğru ayakkabılar; hafif, esnek, ayağı sıkıştırmayan, geniş, parmak kısmı yüksek olanlardır. Özel yapım ayakkabılar ve ayakkabı içi düzenlemelerin kanıtlanmış bir yararı yoktur.
