Başkaları Nasıl İstiyorsa Öyle Bir Yaşam Sürüyoruz
Hayat;
Aslında bazen anlamını bile yanlış bildğim bir kavram, "neden hayattayım,amacım ne, bugünün tadını neden doya doya çıkaramıyorum" demek beni gün be gün daha da hayattan,yaşamaktan soğutuyor.
"Bir dakika sonra ölmeyeceğim ne malum" diyerek anımın tadını çıkaramıyorum.Her zaman illaki değerlere uygun davranmak, başkaları yapma dedi diye birşeyi yapmamak,aman sakın kimse duymasın diye hiçbir şeyin tadını alamamak ne acı...
Toplumumuz da kötü karşılanır diye birçok özgürlüğü kısıtlanmış insan var ve bunların arasında ben de bulunuyorum. Bulunmak istermiydin, ya da kurtulmak ister misin diye sorsalar hiç tereddüt etmeden " evet" cevabını verirdim.
Daha yaşamımın yarısına bile gelmeden kısıtlamalar başladı, hayatımın en güzel yılları dediğim yılları sadece bu kurallara uyarak,Ayşe,Fatma, Hatice benimle ilgili aman bişiler duymasın ve başkalarına yetiştirmesin diye adımlarımı atarken sessiz atmaya çalışır oldum.
Neden başka insanların dedikleri bizim için bu kadar önemli,sırf onlar hor görmesin diye istemediğimiz birşeyleri yapmak zorundayız. Bu kadar önemli mi onların ne söyledikleri?
Bence hiç önemli değil, bir atasözü vardır" milletin ağzı torba değil ki büzesin " diye, çok doğru bir söz yapmadığın bir davranıştan ötürü bile bazen dedikodular alıp başını yürüyor.
Sırf bilinmeden ortaya atılan bu laflar yüzünden bilinçsiz aileler çocuklarına eziyet ediyorlar.Hatta dövüyorlar, başkalarının dinlendiği bu toplumu iyileştirmek ve şimdiki nesillerin bir daha bu zamanlara geri dönemeyeceklerini kendilerinden bilseler bu olayların hiçbiri olmaz.
Biz yeni nesiller böyle bir toplum istemiyoruz, herkesin yanlış olsada ortaya attığı laflardan ötürü kuralların sıralandığı bir yaşam ,bizi bu kuralları çiğnemek için zorluyor.
Ve hayatı bir boşluk içinde yaşıyoruz...
Yazı tamamen bana aittir. Bütün hakları saklıdır.
İzinsiz kullanılamaz.
Aslında bazen anlamını bile yanlış bildğim bir kavram, "neden hayattayım,amacım ne, bugünün tadını neden doya doya çıkaramıyorum" demek beni gün be gün daha da hayattan,yaşamaktan soğutuyor.
"Bir dakika sonra ölmeyeceğim ne malum" diyerek anımın tadını çıkaramıyorum.Her zaman illaki değerlere uygun davranmak, başkaları yapma dedi diye birşeyi yapmamak,aman sakın kimse duymasın diye hiçbir şeyin tadını alamamak ne acı...
Toplumumuz da kötü karşılanır diye birçok özgürlüğü kısıtlanmış insan var ve bunların arasında ben de bulunuyorum. Bulunmak istermiydin, ya da kurtulmak ister misin diye sorsalar hiç tereddüt etmeden " evet" cevabını verirdim.
Daha yaşamımın yarısına bile gelmeden kısıtlamalar başladı, hayatımın en güzel yılları dediğim yılları sadece bu kurallara uyarak,Ayşe,Fatma, Hatice benimle ilgili aman bişiler duymasın ve başkalarına yetiştirmesin diye adımlarımı atarken sessiz atmaya çalışır oldum.
Neden başka insanların dedikleri bizim için bu kadar önemli,sırf onlar hor görmesin diye istemediğimiz birşeyleri yapmak zorundayız. Bu kadar önemli mi onların ne söyledikleri?
Bence hiç önemli değil, bir atasözü vardır" milletin ağzı torba değil ki büzesin " diye, çok doğru bir söz yapmadığın bir davranıştan ötürü bile bazen dedikodular alıp başını yürüyor.
Sırf bilinmeden ortaya atılan bu laflar yüzünden bilinçsiz aileler çocuklarına eziyet ediyorlar.Hatta dövüyorlar, başkalarının dinlendiği bu toplumu iyileştirmek ve şimdiki nesillerin bir daha bu zamanlara geri dönemeyeceklerini kendilerinden bilseler bu olayların hiçbiri olmaz.
Biz yeni nesiller böyle bir toplum istemiyoruz, herkesin yanlış olsada ortaya attığı laflardan ötürü kuralların sıralandığı bir yaşam ,bizi bu kuralları çiğnemek için zorluyor.
Ve hayatı bir boşluk içinde yaşıyoruz...
Yazı tamamen bana aittir. Bütün hakları saklıdır.
İzinsiz kullanılamaz.
Son düzenleme: