Ay karanlik olmadan gel

[CaRiZmA]

Sende Gittin Ya
sen de gittin ya,
ardından kaç şiir yazsam.
sana götürecek,
beyaz bir güvercini,
kandıramam bu çaresizliğimle.

'yağmurlar dinmeden gel.tükenmeden dermanım.sen gelirsen çiçeklenir.dört bir yanım'

oysa,
ruhumu teslim alan,
bir zabıtaydı gözlerin.
açıkta gözyaşlarımı döktüğüm,
mazlumlar halinde.

'rüzgarlar dönmeden gel.yazılmadan fermanım.yıllardır hasretinle tutuşur kanım'

ellerim hiç kabul olmayacak,
bir mucizenin,
tesbihini çekiyor.
dilimde hep aynı tekerleme.

'ay karanlık olmadan gel.karanfiller solmadan.denizlerim durulmuyor.sen olmadan.'.

şimdi,
karaya ak desem.
ve aklasam bütün karalarımı.
cennete bir bilet kaparmıyım,
gideceğim vagonda sen olan.

'yağmurlar dinmeden gel.tükenmeden dermanım.sen gelirsen çiçeklenir,dört bir yanım'

-ki yıllara bölsem hüznümü,
alacaklı çıkar kader.
ve zamana satsam öykümü,
beş para etmez biliyorum.

'rüzgarlar dönmeden gel yazılmadan fermanım yıllardır hasretinle tutuşur kanım'

ama öykünmek istemiyorum.
kendini boşluğa savuran,
siyah bir mendile.
bu ben olamam!

'ay karanlık olmadan gel.karanfiller solmadan.denizlerim durulmuyor.sen olmadan.'

lafı sündürmek en iyi yaptığım iştir.
bak yine beceriyorum.
en iyisi sen bunları boşver.
hadi gel.! ! düşlerimde buluşalım.

alinti