Aşk-ı Memnu burada
aşkı memnu kitabını oku aşkı memnu oku romanının basıldığı yer ve tarih kitabı aşk ı kitabı
Halid Ziya Uşaklıgil'in ilk olarak 1898'de Servet-i Fünûn'da yayımlanan 1900'de ise kitap olarak basılan realist-naturalist romanı Aşk-ı Memnu bugünlerde oldukça popüler.
Aşk-ı Memnu, orijinal kitap formatını aşıp tiyatro eseri, sinema dizisi derken opera olarak da karşımızda.
Açıkçası, Aşk-ı Memnu'ya oldukça önyargılı olarak gitmiştim. Çünkü, Türkçe olarak opera yazmanın dilin yapısı gereği oldukça zor olduğunu düşünüyorum. Başarılı bir opera yoktu karşımda belki, ama beklediğimden de iyiydi...
Öncelikle, Ankara'da daha önce gittiğim operalardaki gibi dekor ve kostüm çok zayıftı. Niye operayı sadece müzikal bir eser olarak yorumluyorlar bilemiyorum. En muhtemel yanıt parasızlık olacak sanırım. Fakat yine de kısıtlı bütçeler altında dahi daha güzel dekorlar ve kostümler hazırlanabileceğine inanıyorum. Opera, sonuçta müzikal yanı çok güçlü olması gereken bir sanat dalı; ama teatral özellikler de bence güçlü olmalı. Nihayetinde opera müziğin, dansın ve tiyatronun birlekteliğinden doğan bir güzellik.
Semantik açıdan eseri çok fazla eleştiremiyorum sadece bir kez dinleyen biri olarak. Ama fonetik ve sentaks açısından libretto bence yetersizdi.
Müzik ve libretto uyumu da yine keyif vermekten uzaktı. Sanki libretto ve müzik bir bütünlük yaratma kaygısı olmaksızın üst üste atılmış gibiydi. Ancak, ikinci perdenin başlarında Beşir karakterinin seslendirdiği Elveda Aryası'nı bu yorumun dışında tutuyorum. Bu aryada müzik ve libretto gerçekten de insanı etkileyen bir uyum içerisinde. Operanın genelinde bu uyum hakim olabilseymiş çok güzel bir eser çıkabilirmiş ortaya. Sanki biraz aceleye getirilmiş her şey...
Halid Ziya Uşaklıgil'in ilk olarak 1898'de Servet-i Fünûn'da yayımlanan 1900'de ise kitap olarak basılan realist-naturalist romanı Aşk-ı Memnu bugünlerde oldukça popüler.
Aşk-ı Memnu, orijinal kitap formatını aşıp tiyatro eseri, sinema dizisi derken opera olarak da karşımızda.
Açıkçası, Aşk-ı Memnu'ya oldukça önyargılı olarak gitmiştim. Çünkü, Türkçe olarak opera yazmanın dilin yapısı gereği oldukça zor olduğunu düşünüyorum. Başarılı bir opera yoktu karşımda belki, ama beklediğimden de iyiydi...
Öncelikle, Ankara'da daha önce gittiğim operalardaki gibi dekor ve kostüm çok zayıftı. Niye operayı sadece müzikal bir eser olarak yorumluyorlar bilemiyorum. En muhtemel yanıt parasızlık olacak sanırım. Fakat yine de kısıtlı bütçeler altında dahi daha güzel dekorlar ve kostümler hazırlanabileceğine inanıyorum. Opera, sonuçta müzikal yanı çok güçlü olması gereken bir sanat dalı; ama teatral özellikler de bence güçlü olmalı. Nihayetinde opera müziğin, dansın ve tiyatronun birlekteliğinden doğan bir güzellik.
Semantik açıdan eseri çok fazla eleştiremiyorum sadece bir kez dinleyen biri olarak. Ama fonetik ve sentaks açısından libretto bence yetersizdi.
Müzik ve libretto uyumu da yine keyif vermekten uzaktı. Sanki libretto ve müzik bir bütünlük yaratma kaygısı olmaksızın üst üste atılmış gibiydi. Ancak, ikinci perdenin başlarında Beşir karakterinin seslendirdiği Elveda Aryası'nı bu yorumun dışında tutuyorum. Bu aryada müzik ve libretto gerçekten de insanı etkileyen bir uyum içerisinde. Operanın genelinde bu uyum hakim olabilseymiş çok güzel bir eser çıkabilirmiş ortaya. Sanki biraz aceleye getirilmiş her şey...
